Projekt Szkoła Demokracji
realizowany przez:
4. Podejmowanie decyzji - Publiczna Szkoła Podstawowa im.Marii Konopnickiej w Suchowoli
Pomysł na zagospodarowanie czasu dzieciom podczas przerw zrodził się początkiem roku szkolnego. Uczennice i uczniowie już od dłuższego czasu wyrażali potrzebę stworzenia miejsca, gdzie można zrelaksować się w czasie przerw pomiędzy lekcjami lub aktywnie spędzić czas.
Początkowo zastanawialiśmy się nad wyborem jednej opcji dotyczącej strefy relaksu lub gier i zabaw. Coraz większą popularnością w naszej szkole cieszy się gra w szachy i to zainspirowało nas do stworzenia miejsca, w którym uczniowie będą rozwijali swoją pasję.
Celem powstania strefy jest rozwijanie umiejętności logicznego myślenie oraz umiejętności społecznych, takich jak wspólna rozmowa, otwarcie na drugie człowieka, a nie tylko funkcjonowanie w przestrzeni wirtualnej.
Zebraliśmy wszystkie pomysły od uczniów i uczennic oraz napisaliśmy plan działania. Następnie pomysł został przedstawiony pani Dyrektor, która wyraziła zgodę na jego realizację oraz wskazała miejsce, które mogłoby zostać zagospodarowane przez uczniów i uczennice.
Wspólnie zaplanowano i zdecydowano, jak zagospodarować przestrzeń przeznaczoną na kącik gier i zabaw. Pani Dyrektor wspierając inicjatywę uczniów przekazała wygodne fotele z gabinetu . Poszczególne klasy przygotowały ławki i krzesełka. Początkowo uczniowie przynosili swoje szachy, gumę do grania itp. W miłym spędzaniu czasu pomocne okazały się gry planszowe, łamigłówki, kostki Rubika oraz inne gry przygotowane w oparciu o propozycje uczniów.
Dzięki pożytecznemu wykorzystaniu przestrzeni szkolnej powstała strefa kreatywnych gier, gdzie dzieci mogą na przerwach świetnie się bawić. Kącik na poddaszu korytarza został zamieniony w wygodną przestrzeń, gdzie można zrelaksować się w czasie przerw między lekcjami oraz miło spędzić czas grając w gry planszowe.
Strefa cieszy się wśród uczniów ogromnym zainteresowaniem.
Dyrektor Szkoły
pozostali uczniowie i uczennice
Najtrudniejsze okazało się znalezienie wystarczającego miejsca na zagospodarowanie przestrzeni oraz zorganizowanie niezbędnego wyposażenia.
Sam fakt stworzenia strefy, która ciszy się wśród uczniów ogromnym zainteresowaniem (pomimo tego, że miejsca jest nie za wiele).
Drodzy!
Dziękuję bardzo za Waszą relację i cieszę się, że wybraliście akurat to wyzwanie. W ten sposób odpowiedzieliście na od dawna wyrażaną potrzebę utworzenia kącika aktywnego wypoczynku. Spodobało mi się również, że zwróciliście uwagę na popularne w waszej szkole szachy i zainspirowani tym faktem zdecydowaliście o utworzeniu strefy kreatywnych gier.
Niestety nie mam pewności, czy dobrze zrozumiałem drugi akapit relacji. Z całego kontekstu wnioskuję, że ostatecznie znaleźliście kompromis i stworzyliście miejsce zarówno dla szukających relaksu w ciszy, jak i tych wypoczywających bardziej aktywnie ( szachy, karcianki, łamigłówki, planszówki). W tym miejscu świdruje mnie jeszcze pytanie o stół pingpongowy widoczny na każdym zdjęciu, a o którym ani słowa w relacji. Tenis stołowy to niewątpliwie fantastyczna odskocznia od zajęć lekcyjnych (wiem, bo sam chętnie chodziłem na przerwach poodbijać), ale jednak mocno kontrastująca z aurą pojedynku szachowego, a wręcz wykluczająca jednoczesną egzystencję. Dajcie znać jak rozwiązaliście ten problem, albo doprecyzujcie jaki jest ostateczny charakter Waszego kącika.
Z mocnych stron niewątpliwe należy pochwalić konsultacje i zbieranie pomysłów od wszystkich uczniów, oraz zaangażowanie całej społeczności szkolnej w organizację miejsca aktywnego wypoczynku. Ukłony dla Pani dyrektor za przekazanie wygodnych foteli z gabinetu. Jestem pod wrażeniem, że praktycznie wszystko zrobiliście sami i mam przekonanie, że dzięki temu stworzyliście prawdziwie Wasze miejsce: od uczniów dla uczniów. Właśnie o to chodzi w tym wyzwaniu, gratuluję!
Lubię czytać relacje, gdzie w miejscu największych trudności pojawia się problem niewystarczającego miejsca w kontekście ogromnego zainteresowania inicjatywą. To dla mnie kolejny dowód na sukces w realizacji wyzwania i świadectwo wyjścia naprzeciw rzeczywistym potrzebom uczniów. Trzymam kciuki przy kolejnych inicjatywach.
Powodzenia,
Tomasz
- Zaloguj się aby dodać komentarz.