Obrazek użytkownika Szkoła Podstawowa nr 4 w Radlinie
Które wyzwanie z obszaru "Uczenie się i nauczanie" wybraliście do realizacji?: 
4. Organizujemy szkolenie z metod oceniania kształtującego dla rady pedagogicznej naszej szkoły (można skorzystać z oferty CEO). Zachęcamy przynajmniej dwoje nauczycieli, którzy do tej pory nie stosowali elementów oceniania kształtującego, do wprowadzenia ich na swoich lekcjach.
Opiszcie jak przebiegła realizacja wyzwania : 

We wrześniu 2017r. nasza szkoła została zgłoszona do programu Całościowy Rozwój Szkoły (CRS1) organizowanego przez CEO. Na poziomie podstawowym szkoły poznają i wprowadzają do swojej codziennej praktyki podstawowe elementy oceniania kształtującego – cele lekcji, kryteria sukcesu oraz informację zwrotną. Podeszliśmy do tego  nowego wyzwania w uczeniu się i nauczaniu bardzo aktywnie i kreatywnie. Na tym pierwszym etapie działania objęły  całą radę pedagogiczną oraz dyrektora. Harmonogram projektu wyglądał następująco:

1. Konferencja „Dyrektor - Lider zmiany”

2. Warsztaty dla Rady Pedagogicznej „Podstawy OK” I i II część

3. Kurs internetowy dla liderów „Liderzy OK”

4. Warsztaty regionalne dla liderów „Wdrażanie OK”

5. Warsztaty dla Rady Pedagogicznej „Informacja zwrotna”

6. Spotkanie dyrektorów „Dobre praktyki”

7. Warsztaty regionalne dla liderów „Pogłębianie OK”

8. Warsztaty dla Rady Pedagogicznej „Podsumowanie OK”

Na pierwszych warsztatach dla Rady Pedagogicznej zostali wybrani liderzy p. J. Piszczan i p. J. Komorek, którzy współpracowali z gronem pedagogicznym oraz go prezentowali.

Wszystkie szkolenia w ramach CRS1 prowadziła p. B. Uniwersał.

Już wcześniej ocenianiem kształtującym „zachwyciło” i zainteresowało się kilkoro nauczycieli, w tym dyrekcja, co zdecydowanie ułatwiało jego wprowadzanie. 

Ocenianie kształtujące zostało wprowadzone głównie w edukacji wczesnoszkolnej i na lekcjach  języka polskiego, języka angielskiego, matematyki, techniki, historii, przyrody. Po przeszkoleniu liderów, oni sami zaczęli dzielić się wiedzą i umiejętnościami. Objęli swymi działaniami zarówno nauczycieli klas I-III –p. Komorek, jak i klas  starszych – p. Piszczan, matematyk.  Najbardziej zaciekawiło nas określanie celu lekcji, uczyliśmy się, jak to robić prostym językiem ucznia. Następnie kryteria sukcesu- nacobezu. Zaczęliśmy je stosować nie tylko na lekcji, ale także przed sprawdzianami i zadaniami domowymi –głównie na języku polskim, matematyce, j. angielskim w klasach IV-VIII. Nauczycielki edukacji wczesnoszkolnej podjęły się niełatwego zadania określania celu na swoich lekcjach. Z wielkim entuzjazmem podeszliśmy do informacji zwrotnej. W każdej sali znajduje się zestaw metodniczków, w kilku – weryfikart.  Nasi uczniowie doskonale znają trzy kolory do przekazywania informacji zwrotnej w trakcie lekcji, jak i przy jej podsumowaniu. Organizowaliśmy zajęcia otwarte, by dzielić się swoimi pomysłami i doświadczeniami.  „Pasjonaci” zapraszali nie tylko koleżanki i kolegów nauczycieli, ale także rodziców. W klasach I-III funkcjonuje także zeszyt OK., choć musimy przyznać, że w coraz  mniejszej ilości.  Szkolenie podsumowujące odbyło się 25 lutego br. Uczestniczyli w nim wszyscy nauczyciele, a prowadziła je p. B. Uniwersał. Była to okazja do dzielenia się swoimi spostrzeżeniami, osiągnięciami, ale i obawami dotyczącymi OK. Obserwacje prowadzone przez dyrekcję w ramach nadzoru pedagogicznego potwierdzają stosowanie przede wszystkim tego elementu OK, którym jest określanie celu lekcji. Często występuje też ciekawa forma informacji zwrotnej, np. na języku polskim przy ocenie wypracowań, na matematyce, historii, j. polskim, j. angielskim przy pracy w grupach, w edukacji wczesnoszkolnej, a najczęściej na większości przedmiotów przy podsumowaniu lekcji. Na niektórych lekcjach, zwłaszcza j. polskim i  j. angielskim uczący wykorzystują ocenę koleżeńską. Udało się nam zachęcić nie tylko dwoje nauczycieli, ale zdecydowaną większość grona.

Napiszcie kto był zaangażowany w realizację wyzwania (spoza zespołu projektowego)?: 

Spoza zespołu projektowego w realizację wyzwania było włączone całe grono pedagogiczne, głównie w ramach szkoleń.

Co było najtrudniejsze w realizacji wyzwania?: 

Trudnością było brak zaangażowania  w 100% całego grona pedagogicznego, część osób zaakceptowała i polubiła OK, inni podeszli do tego bardzo sceptycznie. Tłumaczyli to przede wszystkim koniecznością poświęcenia większej ilości  czasu na przygotowanie zajęć, ale czasem także była to, niestety, niechęć do zmian, nowatorstwa, kreatywności.

Co Wam się udało/uważacie za sukces związany z realizacją tego wyzwania?: 

Sukcesem jest to, że cześć nauczycieli biorących udział w programie cały czas stosuje na swoich lekcjach elementy oceniania kształtującego. Cieszy to, że uczniowie sami upominają się o cel i nacobezu. Dużo również wskazówek otrzymaliśmy od prowadzącej szkolenie oraz od liderów grup. Był taki okres w pracy szkoły, że byliśmy w okolicy stawiani za wzór we wprowadzaniu i stosowaniu oceniania kształtującego.

Zdjęcia dokumentujące realizację wyzwania: 
Status: 
Zaakceptowane
Komentarze: 

Ogromne gratulacje! Udało Wam się bardzo szczegółowo zapoznać z ocenianiem kształtującym poprzez szereg szkoleń! Bardzo się cieszymy, że poznaliście tak wiele jego elementów i niektóre z nich uznaliście za użyteczne (np. określanie celu i nacobezu), ale także w odniesieniu do konkretnych lekcji wspominacie o konkretnych z nich. Wspaniale, że udało się przekonać dużą część grona pedagogicznego do wprowadzenia chociażby niektórych rzeczy z OK. Mamy nadzieję, że będzie to użyteczna wiedza i pomoże jeszcze lepiej prowadzić proces nauczania! Pozdrawiamy serdecznie! smiley