5. Uczenie się i nauczanie - Szkoła Podstawowa im. Jana Kochanowskiego

Szkolenie z zakresu oceniania kształtującego odbyło się 30 maja 2019 roku w Szkole Podstawowej w Chęcinach, o godzinie 15.15. Wzięło w nim udział 43 nauczycieli uczących w placówce na 57. Poprosiłam uczennice z SU (dwie dziewczęta z Rady SU - Karolina Ziętek i Julia Nawrot), by część szkolenia poprowadziły one, ponieważ zależało mi na tym, by powiedziały, czym jest OK z punktu widzenia ucznia, zwróciły uwagę na to co jest według nich korzystne przy wprowadzeniu OK. Skorzystałyśmy z oferty CEO posiłkując się prezentacją multimedialna stworzoną przez p. Danutę Sternę. Drugą obszerniejszą część Rady Pedagogicznej (szkolenia) poprowadziła pani wicedyrektor Grażyna Barwinek. Wicedyrektor piastuje to stanowsiko od dwóch lat, wspólpracowała z naszymi nauczycielami od 5 mając kilkanaście godzin dydaktycznych, a pracując w innej placówce przeszła szkolenie z zakresu OK. Zatem poprosiłam ją, by jako ekspert poprowadziła tę część szkolenia. Muszę dodać,że w naszej placówce takie szkolenie odbyło się również jakieś 3 lata wstecz, prowadzone było przez pracowników ŚCDN w Kielcach, ówczesna dyrekcja zastanawiała się nad wprowadzeniem OK w naszej szkole. Jednak do tego potrzbny był cały cykl szkoleń, a przeszkodą we wprowadzeniu OK byli też rodzice, którzy nie do końca rozumieli idei OK, oczekując od nauczycieli ocen, które według nich dawały wiernieszy obraz tego czy dziecko umie czy też nie. Niezależnie jednak od takiego stanu rzeczy, elementy oceniania kształtującego wykorzystywane są w naszej szkole. Przyznaję zatem, że w opisywaniu realizacji z wykonania tego zadania będę opierała się na dokonaniach nauczycieli, którzy wykorzystywali elementy OK do tej pory w swojej pracy dydaktycznej (pomimo późnego terminu rady szkoleniowej 30 maja). Elementy oceniania kształtującego są wykorzystywane na przedmiotach: język polski, język angielski, historia i geografia.  Historii i geografii uczy pani wicedyrektor Grażyna Barwinek, która na początku swoich zajęć określa NACOBEZU.Przedstawia i tłumaczy cele lekcji uczniom. Przedstawia uczniom cele w formir pisemnej, często za pomocą odrębnych wydrukowanych karteczek, by uczniowie w każdej chwili mogli zweryfikować swoje uczenie, by mogli zastanowić się, czy podążają w dobrym kierunku.Uznaje za równie ważne podsumowanie celów czy zostały osiągnięte i w jakim stopniu. Często prosi o dokończenie zdania, które ściśle wiąże się z celami lekcji: "Dzisiaj dowiedziałam(em) się, że...". Bardzo często wykorzystuje ocenę koleżeńską, przy wcześniejszym bardzo dokładnym ustaleniu kryteriów oceniania (co będzie podlegać ocenie). Stosuje również tzw.samoocenę - uczeń stara się powiedzieć, co w jego pracy jest dobre a z czym miał trudności. Ja z kolei uczę języka polskiego (teraz jeszcze w oddziałach gimnazjalnych i w czwartej klasie ), wprowadzając formy wypowiedzi pisemnej typu rozprawka czy opowiadanie jasno określam cele/kryteria oceniania tak, by uczniowie wiedzieli, jakie elementy ich prac są istotne: realizacja tematu wypowiedzi (0-2pkt), elementy retoryczne bądź twórcze (0-5 pkt), kompetencje literackie i kulturowe (0-2pkt), kompozycja tekstu (0-2pkt),styl (0-2pkt), język (0-4pkt), ortografia (0-2pkt) i interpunkcja (0-1pkt). Z bardzo dokładnym wyjaśnieniem progów punktowych.  Po otrzymaniu prac uczniowie otrzymują też informację zwrotną. Wyszczególniam dobre elementy prac uczniowskich, odnotowuję dokładnie co wymaga poprawienia lub dodatkowej pracy ze strony ucznia i wskazówki - w jaki sposób uczeń powinien poprawić pracę. Stosuję też ocenę sumującą. Z kolej w toku zajęć lekcyjnych wypracowałam system, że uczniowie nie podnoszą rąk, sama zadecyduję kto udzieli odpowiedzi, bo rzeczywiście prawdą jest, że nauczyciele "lubią" pytać ciągle te same osoby, spodziewając się uzyskać prawidłowe odpowiedzi, które ich usatysfakcjonują. Tym samym pozostali uczniowie zwolnieni są niejako z myślenia. Zeby jednak uczniowie czuli się podczas zadawania pytań komfortowo, nie oczekuję, że odpowiedź padnie zaraz, daję czas około 5 sekund na zastanowienie. Sprawdza się też u mnie bardzo dobrze ustalanie odpowiedzi w parach, by uczniowie wymienili się wiedzą i zeryfikowali ją. Podkreślam, że błędne odpowiedzi to w zasadzie to też dobre odpowiedzi, użyteczne, pozwalają zweryfikować wiedzę.